Pilot Exupéry’nin kabuklaşmış bedeninde sıkışan ruhunun duası, onu çöle düşürdü. Ki bu duru ortamda dünyanın aldatıcılığına sırtını çevirip kendine dönebilsin.…
Çağımızda insan, birbirini tüketen bir mekanizmaya döndüğünden beri, kendinden, kendi türünden öylesine uzaklaşıyor ki… Ezilen, bir kenara atılan duygularıyla başka…
İstanbul’un dünyaya bakan yüzü ne kadar yorgun ve suskun. Bir köşede oturup, “Seni dinliyorum.” desem, kim bilir neler anlatacak? Gittikçe…
Kuyunun yanında yıkık bir duvar kalıntısı vardı. Ertesi akşam işimi bırakıp geldiğimde Küçük Prens’i duvarın üzerine oturmuş, ayaklarını sallarken gördüm.…
Küçük Prens’in dünyaya gelene kadar ziyaret ettiği gezegenlerde edindiği dersler, aslında pilotun başından geçen tecrübelerdir. Aynı insanda iki ayrı dünya:…
Yaradan her tohuma kendine uygun toprak nasip etmiş. Çünkü bitki, kökleri ile ancak o toprağa tutunacak ve can bulacaktır. Toprağın…
Hasreti haykırırken dudağımda her çığlık. Ne güzel dilleniyor, suya seslenen çıkrık. Çölden bize armağan; dinle yavrum, bu şarkı. Anlattığı hakikat,…
Çocukluğumun İstanbul’unda trafiği idare eden trafik polisleri hatıralarımda zarif bir fotoğraf olarak kaldı. Beyaz eldivenler… Her birinde işaret bilgisi olan…
“Kale” çağın her yerde darağacına astığı düşünceleri, yitirilen anlamları, rengini kaybetmiş insanlığı yeniden yapılandırma projesi. Exupéry, değerlere susuz kalmış kuşakları…
Şafağın ardında cennet kokulu gökler turnaları bekliyor. Turnam! Sen nasıl “güneş”e hasretsen; güneş de sana hasret. Ürkme, akşamın gölgeleri çökerken…