Ben Büyük denizlerin yolcusu, Uçsuz bucaksız sahiller tanır beni; Mesafelere sığmaz kanadım. Her ufukta ayrı mana, Sonsuzu deler gövdem. Bana…
Nerede olursa olsun alıyorum, insan gibi insan olmanın kokusunu. Gül kokusunu aldığım gibi. Ruhlar da aynı bahçeye benziyor. İçinde dolaştıkça…
Gökyüzüne bakın. Kendi kendinize sorun: Yedi mi? Yemedi mi? Ne kadar çok şeyin değiştiğini göreceksiniz… Hiçbir büyük bunun ne kadar…
Ne garip, bütün yaşamım, bir anda tek bir noktada toplandı. Anılarımı toparlayıp bağladım. Hiçbir işe yaramayacaklar artık. Kimsenin işine yaramayacaklar.…
Annemin oturduğu yer, İstanbul’un eski köylerinden. Şimdi ise kalabalık bir şehir gibi. Dedemin 40’lı yıllarda buraya yerleşerek gözden ırak bir…
Ve altı yıl geçip gitti bile. Bu öyküyü kimseye anlatmadım. Döndüğümde beni karşılayan dostlarım beni hayatta gördüklerinden dolayı mutluydular. Ben…
Ümit, atın olsa; ama binicisi yoksa hedefini bulabilir mi? Ümit, doruktan doğan güneşin olsa; perdeni açmazsan gözlerinde gülebilir mi? Ümidi…
Bu dünya hayatı her varlık için bir hicret. Yaradan’dan geliyoruz dünyaya. Dünyadan yine Yaradan’a dönüyoruz. Bebek doğduğundan, çekirdek ve tohum…
Pilot Exupéry’nin kabuklaşmış bedeninde sıkışan ruhunun duası, onu çöle düşürdü. Ki bu duru ortamda dünyanın aldatıcılığına sırtını çevirip kendine dönebilsin.…
Çağımızda insan, birbirini tüketen bir mekanizmaya döndüğünden beri, kendinden, kendi türünden öylesine uzaklaşıyor ki… Ezilen, bir kenara atılan duygularıyla başka…