Author Elif Kaya

Kuyunun yanında yıkık bir duvar kalıntısı vardı. Ertesi akşam işimi bırakıp geldiğimde Küçük Prens’i duvarın…

Yaradan her tohuma kendine uygun toprak nasip etmiş. Çünkü bitki, kökleri ile ancak o toprağa…

Hasreti haykırırken dudağımda her çığlık. Ne güzel dilleniyor, suya seslenen çıkrık. Çölden bize armağan; dinle…

Çocukluğumun İstanbul’unda trafiği idare eden trafik polisleri hatıralarımda zarif bir fotoğraf olarak kaldı. Beyaz eldivenler……

“Kale” çağın her yerde darağacına astığı düşünceleri, yitirilen anlamları, rengini kaybetmiş insanlığı yeniden yapılandırma projesi.…

Şafağın ardında cennet kokulu gökler turnaları bekliyor. Turnam! Sen nasıl “güneş”e hasretsen; güneş de sana…

Kaç zamandır, yapacağım işin tüm ağırlığını daha işe girişmeden önce hissettiğimi fark ettim. Hiç alışık…

Mekân, varlık, gaye, menzil, yol, kalp ve sevda. Hepsi bir âlemin hücreleri gibi. Âlem, yaratılmış…

İnsanoğlu; ağırlığı ve hacmi olan, maddî kayıtlarla sınırlı bir varlık. Onu kısıtlayan iki şey var:…