5 Şubat 1889 / Salı / 19:15 W. kağıtları okuyor. Her zamanki yerine oturdu. ‘Nöbet tutan bir nöbetçi gibiyim, dedi…
-.Benim adım Ali değil! Emir! Yüzü iyice geriliyor. “Adımı bile bilmiyorsun.” dercesine küçümseyerek dik dik bakıyor. Bu hali, ayak diretmesi…
Duygular bir gözbebeğinde nasıl toparlanır da cevap olabilir? Nedir gözlerinde anlattığın şey? Cevabı alabilmek için baktıkça bakasımız geliyor. Kar gibi…
Sırların Masası Varlığın ruhundaki ritim, kâinattaki en güzel müzik. Çünkü dinlenilen, yaradılıştaki saf ses. Dışarıdan katkı yok. Varlığı besteleyen Bestekâr…
Ömrün Rengi Nerde Demlenir Âdem? -.Uyan, Ceylan! Hem hislerin hem düşüncelerin açılsın. Uyan! Bir anda nerede olduğumu hatırlayamadım. Karşımda Âdem.…
Mekânın Ruha Göre Tasarlandığı Bir Yer Hem yaşadığım çevrenin rengi hem çok kitap okumam sebebiyle yaşıma göre bilgi dünyasını iyi…
Sen Hem Beşer Hem İnsan Hem Âdemsin Deryadan sahile vuran dalgalar neyi getirmişti bana? İlahî âlemden kalbime vuran tecellileri, ilhamı,…
Dikkat Et! Deryaya Giriyorsun Daha kim bilir, hangi yüzlerimle karşı karşıya gelecektim? Daha kim bilir, ne kadar dostum vardı bana…
Dağın Bu Yüzü Buraya çıkarken içimdeki şevk, bana güç vermişti. Şimdi inerken kalbimdeki halle adım atmıyor; sanki uçuyordum.…
Zaman Burada Bir Başka Zamanın Tecellisini Yaşıyor Kendini bulmak… Bu dünyanın çok derinlerdeki lezzeti. Hasreti bazen gözlerde tüter, bazen kelimelerde……