“Kale” çağın her yerde darağacına astığı düşünceleri, yitirilen anlamları, rengini kaybetmiş insanlığı yeniden yapılandırma projesi. Exupéry, değerlere susuz kalmış kuşakları…
Şafağın ardında cennet kokulu gökler turnaları bekliyor. Turnam! Sen nasıl “güneş”e hasretsen; güneş de sana hasret. Ürkme, akşamın gölgeleri çökerken…
Kaç zamandır, yapacağım işin tüm ağırlığını daha işe girişmeden önce hissettiğimi fark ettim. Hiç alışık olmadığım bu psikolojik durum başlarda…
Mekân, varlık, gaye, menzil, yol, kalp ve sevda. Hepsi bir âlemin hücreleri gibi. Âlem, yaratılmış bir mekân. Mekân içinde yaşayacak…
İnsanoğlu; ağırlığı ve hacmi olan, maddî kayıtlarla sınırlı bir varlık. Onu kısıtlayan iki şey var: Zaman ve mekân. Bizler bu…
Bu dünya masalı bir varmışla başlar, bir yokmuşla biter. Gün bir varmışla başlar, bir yokmuşla biter. Meyve dalında bir varmışla…
Herkesin gerçeği sadece sessizlik içinde oluşur ve köklerini bu sessizlikten alır. Antoine de Saint-Exupéry / Kale Kral vezire sorar: Hizmetçimin…
Pencereler, camlar… Yaşama açılan gözler. Her bakış, niyetine boyanmış. Günün getireceklerini o renkle çiziyor. Çocuk gözlerinde masumiyet, masmavi gökler gibi.…
Düşmanı dışarıda aramamız hata; çünkü bizim kendimize yaptığımız fenalığı başkası yapmıyor. Nefsi şımardıkça ruhunun acı çektiğini görememek insanın aymazlığı değil…
Metnin Aslı If you want to build a ship, don’t drum up people to collect wood and don’t assign them tasks and…