Ümit, atın olsa; ama binicisi yoksa hedefini bulabilir mi? Ümit, doruktan doğan güneşin olsa; perdeni açmazsan gözlerinde gülebilir mi? Ümidi…

Bu dünya hayatı her varlık için bir hicret. Yaradan’dan geliyoruz dünyaya. Dünyadan yine Yaradan’a dönüyoruz. Bebek doğduğundan, çekirdek ve tohum…

Pilot Exupéry’nin kabuklaşmış bedeninde sıkışan ruhunun duası, onu çöle düşürdü. Ki bu duru ortamda dünyanın aldatıcılığına sırtını çevirip kendine dönebilsin.…

Çağımızda insan, birbirini tüketen bir mekanizmaya döndüğünden beri, kendinden, kendi türünden öylesine uzaklaşıyor ki… Ezilen, bir kenara atılan duygularıyla başka…

İstanbul’un dünyaya bakan yüzü ne kadar yorgun ve suskun. Bir köşede oturup, “Seni dinliyorum.” desem, kim bilir neler anlatacak? Gittikçe…

Kuyunun yanında yıkık bir duvar kalıntısı vardı. Ertesi akşam işimi bırakıp geldiğimde Küçük Prens’i duvarın üzerine oturmuş, ayaklarını sallarken gördüm.…

Yaradan her tohuma kendine uygun toprak nasip etmiş. Çünkü bitki, kökleri ile ancak o toprağa tutunacak ve can bulacaktır. Toprağın…

Hasreti haykırırken dudağımda her çığlık. Ne güzel dilleniyor, suya seslenen çıkrık. Çölden bize armağan; dinle yavrum, bu şarkı. Anlattığı hakikat,…

Çocukluğumun İstanbul’unda trafiği idare eden trafik polisleri hatıralarımda zarif bir fotoğraf olarak kaldı. Beyaz eldivenler… Her birinde işaret bilgisi olan…