Adamın biri dört kişiye bir dirhem verdi. Adamlardan biri: ‘Bu parayla engûr alalım’ dedi. Diğeri Arap’tı: ‘Hayır, ‘dedi, ‘ben inep…
7. BÖLÜM Beşinci gün yine o koyun sayesinde Küçük Prens’in gizini öğreniverdim. Durup dururken sormuştu; sanki uzun uzun düşünerek çözüm aradığı…
Fuzûlî, kendisine, – Söylenmesi gereken her şey söylendi. Yazılacak ne varsa yazıldı! Boşuna ne diye uğraşıyorsun? diye sorduklarında şu cevabı…
Varolduğumuz süre boyunca hepimiz sorunlarla, yani çelişkilerle, paradokslarla1, çözüm bulamadığımız anlaşmazlıklarla karşılaşırız. Sosyal düzeni tehlikeye sokan adaletsizlik, bizi doğru yoldan…
‘Demek sen sanıyorsun ki çiçekler…’ ‘Hayır! Hayır!’ diye bağırdım. ‘Hayır, hiçbir şey sanmıyorum ben. Aklıma ilk geleni söylemiştim yalnızca. Görüyorsun…
Ah, küçük prens! Her an biraz daha anlıyorum o kısa ve hüzünlü geçmişinin gizlerini… Epeydir tek eğlencen oturup gün batımını…
Ne olursa olsun, yeter ki bizi yaşatmış olan varlıklar bir yerde saklı kalsın. Gelenekler, aile ocağı ve anılarımızın saklı olduğu…
Çölün sadeliği ondaki hakikati görebilmemizi sağlar. Çünkü görüntüyü engelleyen perdeler yoktur orada. Göz neyi arıyorsa takılmadan bulabilir. Aynı bunun gibi…
Pilotun, yeniden bulduğu çocukluğu sayesinde kendi öz benliğinin, başkaları ile ilişkilerindeki başarısızlığının nedenlerinin, bunlar arasında hangilerinin kendisini yalnızlığa ittiğinin farkına…
Bu yazı, çocukluğunun en tatlı zamanlarını divan altında saklanarak geçiren ahir zaman Küçük Prens’ine ve ahir zaman Kral Zeze’sine ithaf…