Yüzük Kardeşliği içerisinde, biz okuyucular için en çok önem taşıyan karakterlerden birisi de her zaman Aragorn olmuştur. Gizemli bir karakter olarak hikayeye Bree’de giren Aragorn, dört Hobbit’in Rivendell’e doğru, yardım almadan ulaşmaları neredeyse imkansız olan yolculuklarını tamamlamalarını sağlamıştır. Biz okuyucular, Aragorn’un gerçek kimliğini Elrond’un Divanı’nda, Elrond’un ağzından çıkan sözlerle ilk defa anlarız.
‘Arathorn oğlu Aragorn’dur kendisi,’ dedi Elrond; ‘Nesiller ötesinden, Minas Ithil’li Elendil’in oğlu Isildur’un soyundan geliyor. Kuzey’deki Dúnedain’in Reisi; o halktan çok az insan kaldı artık.’
J.R.R. Tolkien / Yüzüklerin Efendisi / Yüzük Kardeşliği / Elrond’un Divanı
Bu sözler ardından Frodo, Tek Yüzük’ü Aragorn’a vermek ister ancak Aragorn bunu reddeder. Kendi soyundan kendisine kalan asıl mirası, yani Kırılan Kılıç’ı ortaya çıkarır ve Isildur’un Felaketi olarak adlandırılan Tek Yüzük’ün ortaya çıktığı zaman bu kılıcın da tekrar dövüleceğine dair kehaneti hatırlatır.
Gondor’un Vekilharcı Denethor’un oğlu olan Boromir’in önünde söylenen bu sözler Boromir’i rahatsız eder, çünkü Isildur’un Varisi aynı zamanda Gondor’un da varisidir ve bu 1000 yıllık Vekilharç yönetiminin de sonu demektir.
Aragorn, Númenor kanı taşıyan bir Dúnedain olarak normal insan hayatından daha uzun bir hayata sahiptir. Gençliğinde ise, daha önceki yazılarda belirttiğim gibi, Thorongil namıyla hem Gondor için hem Rohan için savaşmıştır. Gondor’da geçirdiği dönemde, henüz Vekilharç olamayan genç Denethor da, aynı oğlu gibi Aragorn’dan rahatsız olmuştur. Bunu sadece yönetici makamını elinden alacak bir tehdit olarak görmesiyle açıklamak bence Denethor’u küçümsemek olur. Muhakkak bu dürtü hem Denethor’da hem de Boromir’de vardır, ancak bu dürtüyü destekleyen bir diğer his ise, kendisini Kuzeyli bir kolcu olarak tanıtan bu karakteri küçümseme hissidir. Bunu Boromir’in sözlerinde de görmekteyiz.
‘Tüm diğer miraslar kaybolsa da, Elendil’in varisleri bu kılıca hep gözleri gibi baktılar; çünkü aramızda eskiden beri, Yüzük, yani Isildur’un Felaketi bulununca kılıcın da tekrar yapılacağı söylenirdi. Şimdi, aradığın kılıcı gördün, ne istersin? Elendil Hanedanı’nın Gondor Ülkesi’ne dönmesini arzu ediyor musun?’
‘Lütuf dilenmek için değil, sadece bilmecenin anlamını bulmak için yollandım buraya,’ diye cevap verdi Boromir gururla. ‘Fakat zor durumdayız ve Elendil’in Kılıcı ümitlerimizin ötesinde bir yardım olurdu bizim için, eğer böylesine bir şey gerçekten de geçmişin gölgeleri arasından çıkıp gelebilecekse.’ Tekrar Aragorn’a baktı; gözlerinde kuşku vardı.J.R.R. Tolkien / Yüzüklerin Efendisi / Yüzük Kardeşliği / Elrond’un Divanı
Aragorn’un biricik oluşuna dair pek çok şey yazabiliriz ama benim dikkat çekmek istediğim şey, bir insan olan Aragorn’un en önemli hususiyeti olan unutmamış olmasıdır. Elf yurdu Rivendell’de, Elrond’un gözetiminde yetişen Aragorn, hem Elf irfanını hem de soyunun geçmişini iyi biliyordu. Atası Isildur’un, kendisine ait olmayan bir emanete el uzatmasının sonuçlarını da öğrenmişti. Bu nedenle Frodo, Elrond’un Divan’ında ona Tek Yüzük’ü teklif ettiğinde geri durmuştu. Gandalf’ın Moria’daki düşüşünden sonra, Tek Yüzük’ü Frodo’dan teslim almak bile Aragorn için çok kolaydı. Hatta bu kararı belki tüm Yüzük Kardeşliği tarafından da onaylanabilirdi. Buna rağmen Aragorn, bu ihtimali aklına bile getirmemişti. Onun mirası Kırılan Kılıç, Gondor ve Ak Ağaç’tı. Isildur’un zaafiyeti ise kendisine ait olmayan Tek Yüzük’ü, kendisine ait görmesiydi, bu onun felaketi olmuştu.
Boromir’in kardeşi Faramir de, Frodo ile karşılaştığında benzer bir imtihana tabi olmuştu. Hem Aragorn hem Faramir, bu iki büyük savaşçı bile kendi kudretlerinin üstünde olduğunu bildikleri Tek Yüzük’ten yüz çevirmeyi başarmışlardı. Kaderin kendilerine sunmadığı bu imtihana, kadere rağmen hamle yapmamış, getireceği geçici ihtişamı reddetmiş ve kendi paylarına düşen imtihana razı olmuşlardı. Bu iki karakterin kararları bence sahip oldukları irfanın, bizlerin de kendimize pay çıkarabileceğimiz bir yansımasıdır.
