Zaman nedir?
Zaman deniz kıyısında çakıl taşlarıyla oynayan bir çocuktur.
Heraklitos
Ah o gözler… o gözler…
Bakışlarından kumları dökülür anılarımın.
Geçmiş, dönülmez kıvrımı mıdır sahilin?
Dalgaları çarpar; ama duyamam seslerini.
Hangi derya incisiz günlere gebedir?
Hangi gök, gözyaşlarını esirger yeryüzünden?
Yorumunu yapmazsın
Bilirim dönülmez yolların.
“Denizin Sahibi”ne bıraktığını her şeyin
Ve damlaların…
Bildiğim yorumu seven bizleriz.
Sense anlarsın sadece.
Ne çok biliriz… Ne çok söyleriz…
Sükûnet lâldir hecelerinde.
Bildiğim, gönüllere yol döşeyen,
Güneşten Aya da döşüyor
Yıldızlara da çocuk masumiyetinden…
Ezberini bozmak
Sana kalacakmış yapaylığın…
Öyle cümleler kur ki canından,
Yaşatırken yaşa kaderinde çağın.
Ne güzel görünüyor uzaklarda bahçeler.
Sadece rüzgarını çek içine
Dikeninden sıyır soluğunu
Şafakların…
Ah o gözler… o gözler…
Nuru saflığından,
Nağmeleri sır telinden çalan.
Gözbebeğinde âlemler döner.
Varlık canında renkleri…
Bakası, bakılası ibrişimlerden
Kirpikleri…
Bulut taşır sonsuzluğu senin için.
Şimşek dilinden çözülürken sancıların
Gün gelecek üzerinden doğacak
Ve ağaracak fecri insanlığın…
